Viering 75 jaar bevrijding

Foto: Bron RHCL.     
Vanaf 12 september 1944 werden in Zuid-Limburg de eerste delen van Nederland bevrijd. De bevrijders bereikten een dag later Wyck en op de 14e Maastricht. Van donderdag 12 september t/m zondag 15 september 2019, werd de bevrijding van Maastricht 75 jaar geleden herdacht. Veel activiteiten hebben plaatsgevonden in Maastricht en omstreken.
Ook onze werkgroep Schuilen in Maastricht… heeft aandacht geschonken aan deze herdenking. Wij richtten ons voornamelijk op de burgers die deze bevrijding hebben meegemaakt. Zij vierden feest, maar moesten ook nog af en toe schuilen, want de Duitsers gaven de strijd in Nederland pas op 5 mei 1945 definitief op.
Er werd een tentoonstelling ingericht en ons schuilkeldermuseum was extra geopend .

Triptiek “Mastreech weer vrij”

Dit drieluik is aan ons museum geschonken door de familie Vermin voor de viering van 75 jaar bevrijding van Maastricht in 2019. De Fonderie Millen van de familie Vermin was ook de maker van de gietijzeren ronde plaquette, die op de site staat. Opvallend is dat Maria op de plaquette hetzelfde uitziet/ uitstraalt als de Maria op het drieluik. 

Het drieluik is bij de Bevrijding in 1944 uitgegeven. Het ontwerp en de tekeningen zijn van Jérôme Goffin en hij heeft de prenten ook ingekleurd. De illustratie is ingekleurd met Engelse waterverf (aquarel).
De tekst is van Vic Vermin en het is in een oplage van 100 stuks gedrukt door drukkerij Veltman.
Schrijver en vertaler Vic Vermin publiceerde gedichten onder het pseudoniem Louis Mincan. Dit pseudoniem is een samenstelling van Louis als voornaam van zijn schoonvader, Min als laatste gedeelte van zijn eigen achternaam en Can als familienaam van zijn vrouw Wies van Can. (Met dank voor de informatie aan mevrouw A. Goffin, dochter van Jérôme Goffin).
 
Het drieluik is nummer 8 van 100 exemplaren, die uitgegeven zijn.

Om de teksten beter te lezen, klik op de foto’s hieronder zodat zij vergroot worden weergegeven.

Spreekbeurt Schuilen in WO II

In het voorjaar van 2018 hield Katoo, leerling van de Montessorischool te Maastricht haar spreekbeurt over “Schuilen in de Kazematten tijdens de tweede Wereldoorlog”. In het kader van deze spreekbeurt bezocht ze met haar klas ons Schuilkeldermuseum en de Kazematten waar tijdens de oorlog werd geschuild. De heer Herman Hartgerink, die zelf tijdens de oorlog hier had geschuild, ging mee gaf de kinderen een heel verhelderende en levendige toelichting op het schuilen. Samen met mevrouw Ita Crapels werd ook nog caponnière Holstein en een deel van de Kazematten bezocht. Van dit alles werden opnamen gemaakt door RTV Maastricht en deze reportage werd uitgezonden in het programma Vitrien op 29 juli 2018. Klik hier om deze uitzending nog eens te bekijken.

Herinneringsvoorwerpen

Kort na de Tweede Wereldoorlog werden gietijzeren plaquettes uitgegeven. Ze werden gegoten bij Fonderie Millen in het Bosscherveld in Maastricht. Deze plaquettes werden aangeboden aan de Amerikaanse bevrijders na de bevrijding van Maastricht. In de zomer van 2017 ontvingen wij ook een plaquette voor onze collectie ( zie foto). Deze werd ter beschikking gesteld door de familie Vermin uit Maastricht. Dit was ook de vroegere eigenaar van de Fonderie.

Ook ontvingen wij toen een asbak uit 1939, uitgegeven tijdens de mobilisatie. Deze asbak werd aan ons museum geschonken door Johan Moors, maquettebouwer  Maastricht-1867.

Binnenkort zijn deze  te zien in ons schuilkeldermuseum.

Schuilers ontmoetten Schuilers

Onze Schuilkelder-groep is regelmatig op zoek naar nieuwe feiten en gebeurtenissen, uit het verleden, rondom schuilen in Maastricht. Donderdag 8 juni 2017, was er een bijeenkomst van oud-schuilers in Brouwerij Bosch in Wijck. Een bijeenkomst van oud-schuilers, is uniek.

Er komen niet alleen voor onze werkgroep interessante nieuwe feiten en gebeurtenissen aan het licht, maar er komt ook een groep mensen bij elkaar die hun, gezamenlijk, soms traumatisch, verleden delen.
De ontmoeting, het bij elkaar zijn, het naar elkaar luisteren, heeft ook een belangrijk sociaal aspect. Ook voor ons, als werkgroep.

De Schuilers hebben elkaars adressen genoteerd. Gezamenlijke, soms indringende momenten van SCHUILEN, werden uitgewisseld. Meegebrachte foto’s gingen de tafel rond. Familieleden, buren en medebewoners werden van elkaar herkend.

Zelfs onder de grond, tijdens schuilen voor vliegtuiggeweld, was er een Cabaretgroep actief, die de volwassenen en kinderen even uit hun benarde positie probeerde te laten zingen en lachen. Tijdens deze middag kwam de voor ons tot nu toe vrij onbekende Cabaretgroep  “CABARET VERGEET UW ZORGEN”, plotseling tot leven d.m.v. verhalen en foto’s.

De Schuilers en wij hebben genoten van deze middag en dat is toch ook een mooie extra dimensie voor onze werkgroep, tijdens het steeds objectief verzamelen van feiten uit het verleden.